Een open brief van Kim

Beste iedereen,

Gister stelde ik een vraag op Twitter. Een vraag die door mijn hoofd spookt. Een vraag waar ik veel verschillende informatie over op zoek en waar ik over lees. Een vraag die mij bezig houdt.

Dat niet iedereen zich hiermee bezig houdt, daar was ik mij al van bewust. Dat er grappen over worden gemaakt, ook dat had ik verwacht.

Dat bepaalde mensen het nodig vinden om weer te graven in mijn verleden en dingen naar voren halen die nu al meer dan tien jaar geleden zijn, dat vind ik jammer.

Mijn verleden oprakelen of mij dom noemen omdat ik nieuwsgierig ben verbaast mij. Ik wil niet zomaar alles geloven wat ik lees. Ik probeer mij altijd verder te verdiepen. Meer informatie te vinden over een onderwerp. Ik ben altijd nieuwsgierig of er ook een andere kant aan het verhaal zit. Dat zouden sommige journalisten en columnisten eigenlijk ook wel eens kunnen doen.

Nieuwsgierigheid en vragen stellen vind ik niet dom. Is het niet veel dommer je mening of kennis slechts op één enkele berichtgever te baseren?

Ik ga mij niet verantwoorden over het feit dat ik mij openlijk iets afvraag over een onderwerp wat mij bezig houdt, maar niet iedereen aanspreekt. Ook ben ik niet van plan mij de mond te laten snoeren, iedereen heeft recht op zijn of haar eigen waarheid. Ik geloof en vertrouw op mijn eigen intuïtie.

Natuurlijk hoeven mensen het niet met mij eens te zijn. Of mijn gedachtes te delen. Ieder heeft recht op zijn eigen gedachtegang en mening. Ik laat iedereen in zijn waarde. Ongeacht waarin zij geloven, ongeacht hun mening, achtergrond of verleden.

Freedom is the right to tell people what they do not want to hear. George Orwell

Kim Feenstra